Seven kaIb hiç unutmaz
Ey sevgili unutmaz
İhtiyacım bir şey vardı
Onu da kazandım sanırım
Bir papatya yaprağı gibi güzel olan kalbin
En kibar en naziği
Hep hüzünlüdür gelincikler
Sanki bir şey anlatır gibiler
Aynen geceye girerken
Kolları boynunu bükerler
Islak bedenleri mahur bakışlarıyla
Gözleri yerde bir şey arar gibi bakarlar
Yalnız değillerdir
Papatya ve gelincikler

Her zaman mutlu olunmuyor
Zamana yaymış mevlam
Bir hayalin bile neye değişmezdim
Yaşamda her hüznün bir nedeni vardır
Bir tenin değsin istedim, oysa elin bile uzaktı
Beni hatırlatan bir çift göz bıraktım o anılarda
Bir ömrü kanatan hatıradır, omuzlarımda taşıdığım
Her hüzünde bir gözyaşı, bir yağmur vardır
Dudakların kal diyor gözlerin ise gitme
Eğme başını önüne mahzun gelincik gibi

Hayatta aşılmayan daha bir çok şeyler var
Her gün doğan gün
Bazen doğmayabilir
Ellerimden kayıp giden sevgili oldu
Aramıyorum artık umudum kırık
Kanayan bir kalp bıraktın geride sen de
Yorgun gözlerle beklemek sevdiğini
Ne kadar zor olsa gerek
Sevgisiz bir hayat yoktur sadece sev
Ey sevgili

Behçet Bük 884/11.6.2015 22.30’