Dilim damağım kurumuş halde
Kenara vuran can çekişen balık gibi
Çırpınıp duruyorum !
Bir damla suya muhtaç
Kalbim durdu duracak
Çaresizlikten yorulmuş, ölümü bekler gibi



Dört duvarla çevrilmiş etrafım
Katran karası gecenin pusu çökmüş
Gözlerim örümcek perdeli
Yürek ise taşıdığı bedene küsmüş
Umutsuz yarınlar! Sevinin artık halime
Çöküşümü kutlayıp ,zil takıp, oynar gibi



Bu dünyanın yükü, çok ağır taşıyamadım
Umut ışığım kaçar gibi, hep uzaktan baktı
Gölgemin peşinden yürüdükçe ezildim
Poyrazında üşüdüm ayak uçlarıma kadar
Kuru ağaç gibiydim ,yapraklarım döküldü
Gövdem ise bereli kendine hayrı kalmamış



Ayrılık çanları çalarken kulağımda
Ölümün müjdesini fısıldıyor sanki melekler
Vedalaşıyorum kederlerimle son durağımda
Göz yaşlarım, son damlasını akıtırken
Dudaklarım gülümsüyor huzura erdiği için
Azrail kapımı çalıyor ,haydi gel artık der gibi
Elveda hayat ! Sonsuza kadar elveda sana



NESRİN ÖNEM DEMİR
10 06 2015