8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
1103
Okunma

Bir bulutun
Gözyaşları dökülüyor ellerime
O ağlıyor
Ben yine susup,atıyorum içime...
Asırlardır önümüze duvarlar ören
Bellek cellatlarının
Sevimsiz kahkahalarının gürültüsünden
Duymuyoruz olan biteni
Gözlerimize perde çekmişler sanki
İstedikleri filmi
Nakşediyorlar beynimizin her kıvrımına
Defalarca
Görmüyor, duymuyorum
Sessizliğimde boğuluyorlar
Aldırmıyorum...
Uçurumdan düşen
Yeni yetme bir rüzgarın
Çığlığı yankılanıyor
Dipsiz yüreğimde
Ben yine susuyorum
Susupta gidiyorum...
Hayli eski bir gecenin
En karanlık yerinde
Bir şairin gözyaşları dökülüyor
Satırlara kelime kelime
Herkes şiire
Şiir şaire ağlıyor gizlice...
Esra TÜRKER KONUK - BELLEĞİN GÖZYAŞLARI - 10- Haziran- İkibinonbeş
5.0
100% (10)