ESKİ YAZLAR



Birtanem sende unut gitsin
Ben unuttum kalbim unuttu
Geçen mevsimler sarardı
Sonbahar geçitinde yağmurlar
İlk yaza küskün güller laleler
Ve hazin masalı eski yazın



Karşı dağlar görünmez oldu
Görünmez oldu uzaklar uzaklaştı
Göz görmeyince gönül katlanır derler
Böyle geçti bu bahar bu mevsim küskün
Güneşsiz ağaçlar gölgesini yitirdi



Kimler küstürdü kimler saldı karanlık gecelere mahkum etti
Ay/ı yıldızları kim kopardı gökten
Haziranda meltem rüzgarları
Tüllere değerdi açık pencerelerden şimdi neredesin yoksun
Güneşli ilk yazım seni bekliyorum dört gözle


Hadi hadi gel ne olursun
Geçip gitmeden yaz
Bana çocukluğumun günlerini anlat biraz
Bahçelerde nasıl güzel geçerdi günler
Ayaklarımızı yakardı toprak
Yürüdümüz an başlarında çakır dikenlerinden
Çekerdik silahlarımızı çekerdik rüzgara
Nasılda güzeldi çocukça meydan okumalarımız



Hadi yine ısıt içimizi
Hatıralara sürgün etme kalbimizi
Önü asma çardaklı bahçe evimiz
Ne kadar uzakta kaldınız çocukluğum gibi



Ah! Ayağımızı batan topaçlar
Tahtadan kılınç çektiğimiz kurşun askerler
Yuvasını seyrettiğim karıncalar köşe bucak kaçtığımız eşek arıları
En olgun meyveleri nasılda yersiniz
Ben o günlere ait hiç bir anımı unutmadım
Hala içimde durur tadı tuzu bu gün gibi sımsıcak..

Nurten Ak Aygen
09..06.2015