15
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1082
Okunma

pozunu vermiş hayat
yeni fotoğraf çektiriyor
biz yoğuz bu karede
şu dilini çıkaran çocukta bile
çoktan satın alınmış gülüşlerimiz
emeğimiz düşümüz
dar bir kovuktan bakıyoruz kendimize
bir elimizi tutmaya çalışıyoruz diğeriyle
bir ayağımızı ötekinin önüne koyuyoruz
olmuyor çiğnediğimiz toprağın gönlü
kırgın, üstünü kapattığımız taştan çok bize
unuttunuz diyor, canlı olduğunuzu
can, özleniyorsun bir kır papatyasında
şu açmaya hazırlanan diken çiçeğinde
izi olsun gelişinin
küre dönerken biz de dönüyoruz
herkes belirliyor yerini
kimi umarsız tepe takla olduğuna gidişlerinin
kimi canı burnunda kaçıyor kafesten
cehennem olmazdı herkes karşısındakini görseydi
istenmiyor konulsun, söz üstüne söz
tek kişiye nasıl dönsün değirmen
08. 06. 2015 / Nazik Gülünay