3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1391
Okunma
Gecenin sessizliğinde başlardı başımı yastığa koyduğumda evimizin tavanında ki kontrplaktan gelen bir gıcırtı senfonisi ne güzeldi o günler mütevaziydi yaşantımız müstakil evimizde bahçemiz vardı alabildiğine yeşil çeşit çeşit sebzelerimiz vardı meyvalarımız vardı dallarında salkım salkım ağaçlarımızın pinniğimizde yumurtaları vardı tavuklarımızın birde zamansız öten horozlarımız betonarme değildi yuvamız ne de taştandı duygularımız çocuktuk işte saf ve masumdu hayallerimiz ve hayata dair tüm düşlerimiz
Ahhh ahh tekrar dönebilmek mümkün olsaydı keşke o günlere
İnsan arıyor işte özünü
Hayatın bunca sahte ve yozlaşmış olduğunu görünce...
Sedat Kesim
5.0
100% (3)
Cevap Yaz