Yansımalar vardı, denizin üzerinden yansımalar ve garip hayaller
Alışmalar vardı, kalbin üzerinden alışmalar ve garip bir ağrı
Merak vardı içinde sana doğru gelen çalkantılar ve deniz
Ve yine, ağrı vardı. Ne olduğu gerçekten de belli olmayan
Yansımalar vardı denizde, tuzun üzerinde bir sihir gibi ve bilinmeyenler
Karışıklıklar vardı, aklın üzerinde olan karışmalar
Meraklı yüzler vardı elbet,
Sana doğru uzanmış çalkantılı bir deniz,
Yansımaların ellerinde,
Tuzun gözlerinde,
Aklının üzerinde bir hayal vardı aslında,
Sonrasında ise yine o vardı, meraksız bir bakış
Ne acı gelir, yudumlar halinde içmek gibi
Ne gariptir bir girdapta kapalı kalmak
Ve deniz; yer deniz gök deniz olmuş
Akar durur yağmurlar
Denizde de bir yağmur coşkusu vardı ki,
Aklım adeta parçalanırken, yüreğim dağlanırken,
Hiç bilmediğim sitemler beni benden alırken
Bu şiir değil, bu şiir değil dedim içimden
Ve yok saydım bazı şeyleri,
Hiç olmamış farz ettim, yoktu onlar,
Yoktular ki olmamaları da artık bana bir şey kazandırabildi
Yoklukta sardı yine beni,
Bir duygudur bu adı da merak,
Korkutucu merak ile yüceldi ruhum,
Yine akıl, yine pençeler ve yine yüceler yücesi,
Ve yine cücelerin en cücesine bakar olmuşum
Gördüğüm gecede parlayan yıldızlar değil artık,
Martılar çoktan kaybolmuşlar ortalıktan
Ortalık dediğimiz -çarşaf da- o kadar çok sakin ki
Neredeyim ben, kimim ben,
Kim benim hayalim, nerelerde doldurulacağım tekrar
Ve acaba bir saniye öncelerinde yine var olabilecek miyim?
Sorularımı oluşturan sorunlar ve hızlı zaman kayması içinde
Bir yudum birkaç yudum daha almayı da planlamıştım
Düz yazılarım kendime hayal olurken
Aklımın kaçınılmazlığına sığınmış,
Dünyevi dertlerimden de öylesine kurtulmuştum işte,
Dünya ve dünyevi şeyler hep bir saniye öncesinde kalıyor
Ruhum senin olmadığın dehlizlere akıyor
Dünya içsel şiirlerime ağlıyor
Bebekler hayat buluyor
Can dolu gümüşi kozalarda loncalar halinde hayat
Yeniden ve yeniden örüyor kendi kimliğini.
Ve merak bir anda uyanıveriyor.