2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1240
Okunma
Hakikatti söylediğim korkmadan, içten, hakiki!
Ne koyun oldum hak namına, ne koltuk için tilki.
Beni ne ceylanın ahu gözü ne dilin süsü bozar,
Tek mazlum gözyaşı, dert küpü yüreğimden sızar.
Ey adalet denen ulvi değer ey insanın muhtacı!
Zalime şerbet oldun da bu düşmüşe kahreden acı.
İnsan sonlu varlık, tüketen zamanın oltasında av,
Vallahi yakışır zalime şu çifte söz ki :" hav hav"
Ruh emanetine yalan ve hileyi nasıl giydirdin,
Bugün ey zalim tek celsede ahiretini yitirdin.
Devir senin şan senin koltuk senin helal haram senin,
Bir gün baş tacı edenler yarın demezler mi yeter in in!
Elinde kafatasın içinde cahiliyeden kalma düş,
Gözün hak bilmezse bil ki yüzüne çoktur gülüş.
Muhammet Karakaş
5.0
100% (1)
Cevap Yaz