6
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
998
Okunma
Yüzündeki tebessüm kederine dam imiş
Yüreğinden dökülen diline ilham imiş
Bazen ince bir sözden bazen çıkılan yoldan
Titreyince ağacı yaprağı döker daldan...
//Var ise de nasip de balıklara yem olmak!
Niyetin şiarıdır Yaradana ram olmak//
Rüzgâr önüne katıp alıp götürdü beni
Götürürken bir yandan sanki bitirdi beni
Fırlayıp da başımdan aklım yitirdi beni!
Eksildim günden güne parça parça döküldüm
Belki de sol yanımdan ilmek ilmek söküldüm
Bedenim küçüldükçe kalbim sığmadı tene
Kaldırıp da başımı baktım yerden bitene
Otların arasında ben; gezinen bir kene!
Bu kadar küçülmeyi kaldıramadı bünyem
Asaletten gelirdi hâlbuki asil künyem!
Omuzuma yüklenen bu yük hayli ağırdı
Yüreğim feryat figan imdat diye bağırdı
Ya sesi yetmemişti ya da herkes sağırdı!
İçli içli ağladım perişan hallerime
Karıştı tüm dertlerim alnımdaki terime
Bilemedim bu durum ne kadar devam eder
Oynattı zahir aklım gezip durdu derbeder!
Dalga dalga içime çöreklenince keder
Hüznümü gözlerimden süzerken ince ince,
Gözyaşımla döküldüm; aklım başa gelince!
Yuvarlanıp düşerken bir damlada kayboldum!
Gözümü açtığımda Gülistanda can buldum
//Aciz ve de günahkâr Hakka asi bir kuldum
Derdimin dermanını dertle yanmaktan buldum//