Uyanamadık!


Ufalır uzaklaştıkça dağlar
Yağmurlar dökülüyor İpince gönlüme
Hani gittin ya ektim yüreğimde yoksul baharları
Sil baştan yaşanan günler bıraktı ardında


Ah!
Kara bulutlar gökyüzünü çaldınız benden
Mavi dünyayı kararttnız
İki küçük sözle çala kalem
Sıfatı yoksul hücreleri zindan yalnız pencerelerde
Dizilip durdunuz önümde
Portakal rengi umutlar sızlıyor gülümsemesinde gecenin karanlığında
Sebebim pencerem iki gözüm
Tüller gibi uçuşuyor özgürlükler gözümde kasr



Ve.. Ağaçların yeşil dalları önümüzde uzanan şehir
geleceğim bir gün beni şafaksız bırakma



Düşlerin üşüyor usulca
Üşüdüm üşüyorum sıcaklığın beni ısıtmadı bu bahar
Bu akşam gözlerim dalıyor uzaklara sen yoksun
Bir fayton olsaydım ada sahillerinde gezen
Bakışlarının kıyılarında




Nasılda geçiyorsun merhaba demeden yaza
Serçe parmağına değen ıssızlık
Islıksız şarkılar mırıldanarak dudaklarında
Irzasız meyveler dalından kopan kırmızı kirazlar
Bahçedeki solgun güller güneş tutmadı ellerinizden


Kondurduğun hayat alnımıza alınyazısı mı
Göğe tırmanan basamaklar mı ayyuka çıkan
Çoçuk yüzlü ay yok bu gece
Yıldızlar yok saklambaç oynuyor gecelerin içinde



Ve.. Sen ve ben deydik göğün kanatlarına
Ağlayan gözlerinin fecrine oturduk
Olmadı yüreğim sür git
Bizden adam olmaz bu saatten sonra
Sen aydınlık sabahların kapısında otur
Bizden ne köy olur ne kasaba
sen nereye gidersen git bizim düşüncelerimiz
Memleket üstüne
Benim gönlüm senin yanında
Ağır ağır geliyor ayrılık
Uyanamadık! ölü toprağı atılmış milletimin üstüne..

Nurten Ak Aygen

04.06.2015