2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
ben sen o
ayaklarımı bastığım yer
başımı yasladığım gökyüzü
derin sessizlik karanlık kutu Pandora
sonsuz boşluk kanatlandığım umut Atlas
ve
ben
kendi kendime dokuduğum yolluk
yokluk
hiç
düşlerim bin top yumak
karakedileşen kırlangıcım bu gece
iki siyah bir aydınlık gözbebeğim aç
lık
gözyaşındakı tuza bandığım lokmam
lokman hekim..
Saç ayağına oturttum kaidemi
dünyam kaynar kazan
ben minik nohut tanesi
kim doyar benden
benimle
bensiz
ateşin hızı kesik
sesim kısık
kırlangıçlar yuva yapmış
köşesine ahşap duvarın
ayaklarım dehliz
gözlerim gökyüzü
sen o
ve
ben
saç ayağıyız yaşamın
dibi delik cep gibi
kenetlenmiş umuda
herşey boş
desem de hoş-
bulmuyor ölüm,
sevip
erişemeyince!
Volkan Kemal
27 Mayıs 2015
5.0
100% (4)
Cevap Yaz