Bazen yokluğun
Öyle ağır geliyorki dayanamıyorum çoğu zaman.
Taa,, şuramda
Yüreğimin tam orta yerinde
Bir sızı peydahlanıyor,ölüyorum...
Sensizliği taşıyamıyorum.
İsyanların biri bin para,kahreden yokluğunda.
Sanki;
Sanki odamın duvarları azrail oluveriyor
Senin olmadığın ya da benim seni andığım zamanlarda.
Yıkılıyorlar üzerime.
Hic vicdanları yok be....
Ama var ya,
O moloz yığıntıları arasında yüzün gözün,
Ellerin beliriyor.
Alıyor ezilen yüreğimi avuçlarına
Sevgi sevgi can veriyor.

Ya yinede ben yapamıyorum.
Sensizken nefes bile alamıyorum.
Derken azrail geliyor soğuk ruhuma
O alıcak bu canı sen vermem diyorsun
Sen bir yandan ben biryandan ağlıyorum
Aşkım bee;
Aldatıyorum azraili,
Her gelişinde eli boş gönderiyorum.
Bir gün ya birgün sen gelirsin diye
Sensizken bile ölemiyorum...