Çatı katına sığınmıştı şişeler...
Korkularını paylaştım
İçlerini döktüler üzerime,
Bu yüzden anason kokar nefesim.


Çatı katında saklı ,
Naftalin kokan mektuplarda biriktirdim.

Okumadın onları ,
Okutmadım da ,
Kimselere de anlatmadım
Ayık kafayla ’seni seviyorum’ derken sövdüğüm satırlarımı !

Sen iri gözlerini gizlesen de
İç yangını alevlediğinde
Yüreğimle birlikte mektuplar,
Sonrasında bu çatı katı yanar.
Küllerim savrulur mu sana bilmem!

Erişilmez !
Yıkık !
Viran kalmaksa bu izbe mekanda...

Yaşamaksa bu dünyayı ,
Nefes almaksa hayat,
Yuva olur mu bu virane ?
Lanet olası düşlerimin kahramanı,
Gözlerimin içine bak ve anlat.



Ellerinden tutamadığım gerçeği
Dökülürken birer birer
Gözlerinden içmek zehri, ağır geldi...
Ayıktı kafam !
Ruhumu teslim ettiğimde sahibine...

Soğuk taşlar soruyor şimdi ’ Sevmiş miydin beni. ? ’
Ya da cevap verme susman en iyisi
Alkol yasağı var saatte geçti
Bir şişede daha arayamam seni
Affet beni...


Yunus Özkan

30.05.2015 22:42