nicedir buruk rengi dudakta
suskun kelimeler hecelenir uzaktan
bir ses serabıdır duyulan
hangi yöne baksan gece
katran karası sessizlik

ilikleri dolduran kimsesizlik
yerle gök arası hüzün
sağır penceresiz oda
kapısı duvarı bir
ne ışık sızar içeri
ne kanar gölge
sızarsa dışarı renksiz hiçlik
işaretidir silik nabzın
hangi kuruntu sıyrılabilir
zincirlerden

zemheri bağdaş kurmuş
ağustosun göğsüne
neşe donmuş
sevinç kaybolmuş
tebessüm uçuk
hangi yüze baksan
şarjör boşaltır üstüne
şu perişan havada
cenazesi var sevginin

gece sığınak gece limandı eskiden
kederi kader yapmak
tüm çabası şimdilerde
çırpınışlar boş
kapılar sürmeli zira

gündüz kurulan hayali
boyadı rengine
kabus menüsünde ısrarlı
gündüz gece olmaya kararlı
dostlar düşmanlarla bir artık
umut hangi karadelikte

nicedir böyle buruk renge esir
kimsesiz susku
kalır yapayalnız