Alıp başımı giderim bu diyardan
Giderim gitmesine yol belli değil
Hiç bir vefa görmedim dostumdan yardan
Sağım hep karanlıktı sol belli değil

İnsanlar çok bozulmuş karpuza dönmüş
Her tarafta eziyet insanlık sönmüş
Gittiğim yer her zaman tersine yönmüş
Bozuldukça bozulduk döl belli değil

Beynime kan sıçradı yıkamak için
Sinemdeki közlerden kurtulmak için
Kısılmış gür sesimi duyurmak için
Ateşi söndürmeye göl belli değil

Kalbimden yediğimdir arsız bir sile
Etrafımızı sarmış yalanla hile
Hilenin verdiği mi sadece çile
Yüreği parçalayan kol belli değil

Tüm dertlerim toplanmış üstüme gelir
Bol sabırlar diledim belki düzelir
Dediler ki biz buyuz istersen delir
Dumanlara bürünmüş çöl belli değil

Sen bir ayağı kırık topal kelebek
Labirente dönse de senin gelecek
Diren,çalış, çabala elbet bitecek
Özgür yarına çıkan hol belli değil

Aydın Kizir’im olmuş her gün ağlayan
Güneşini kaybedip kara bağlayan
Karşımızda dursa da koca çağlayan
Susuzluğu gideren göl belli değil