BEN SANA HİCRET ETTİM

Her dem kutlu adını andım Yâ Rasûlallâh
Aşkınla leylün nahar yandım Yâ Rasûlallâh

Mecnûnun olalı hep Leyla çöllerindeyim
Şerhâ şerhâ yarılır hasretinden yüreğim

Hicrânın okudur bu öyle bağrıma batan
Sana kavuşamama korkusudur ağlatan

Ulaşmak ümidiyle yıllarca nöbet tuttum
Sende kaybolmak için ben kendimi unuttum

Kendimden taşınmaktı öncelikle murâdım
Ümitle sana doğru yürüdüm adım adım

Yollar yorar dediler kimseyi dinlemedim
Aç bi-ilaç günlerdir bir tek lokma yemedim

Kesmedim hiçbir zaman kavuşma umûdumu
O yüzden uzaklaştım, terk eyledim yurdumu

Sensiz geçen her ânı ziyânda saydım nebî
Her şeyin vardır mutlak bir hikmeti sebebi

Sürgün oldu yüreğim uzaklaştı kendinden
Çağlayıp boşalırken gözyaşlarım bendinden

Bir nehrin eteğine tutunup sana aksam
Geri dönmemek üzre gemilerimi yaksam

Silindi hayâlimden bütün düşüncelerim
Sana yanmakla geçer uykusuz gecelerim

Mâsivâdan uzakta murakabeye dalsam
Yar, Seylanlı misali ravzanda öyle kalsam

Duramadım yerimde düştüm yollara yaya
Seher yeli arzeyle hâlimi Mustafa’ya

Nûrunla aydınlanan hayat bulur şen olur
Muhabbetinle hepten gönüller gülşen olur

Sana yanar her dertli seni anar her âşık
Sensin yol gösterici, sensin ebedi ışık

Müsteşfî fakirim hem hayatımdan bî-zarım
Lütuf buyur cananım aşkımdır bergüzârım

Hakîki ümmetinden olmaktır tek niyetim
Kapında boynu bükük bekletme Dürr-i yetîm

Derdin tekâmülünde dermâna ne gerek var
Çileye meyyâl rûhum acılarda haz duyar


Seyyâh oldum yıllarca dağa taşa dert yandım
Dönmedim kararımdan ne bıktım ne usandım


Yıkıldı yurdum yuvam gönül şehrim perîşan
Ben sana hicret ettim sana Rasûlü zîşan


HALİT BELGELİ /Ben Bir Hiç’im
KOCASİNAN/KAYSERİ