A.

Hoş geldin
İnsan güzeli
hoş geldin.
Hoş geldin Nazım yürekli dostum;
Kaleminden kederi,gözlerinden sevinci içtiğim,
Kara günleri ak geçtiğim,
Ve sırtımı sırtına verip kavgalara bilendiğim,
Sırdaşım,kara günlerin ak yüzlü dostu

Hoş geldin.


Hoş geldin insanlığımın umudu,
Sol yarısı yüreğimin,
Ayrılığımın kanayan yarası;
Emeğim,
umudum,
kavgam.
Baharda yeşilim,
ağaçta yaprağım,
Yumrukta direncim,
Yürekte inancım,
Kitapta bilincim.

Hoş geldin.

Onurum,
Gururum,
Hoş geldin.
Hoş geldin sezişimin diğer adı,
insan gülü,

Hoş geldin.


B.

Güle güle gel,
gülerek gel,
Varsın çıkıp gitsin son yaz günleri,
Sen bahar yelleriyle taptaze,
Sen bahar sabahlarıyla yemyeşil gel.
Perdelerken güneşi karanlık,
Sen şafak ol,
kızıl ol gel,
Işık ol,
hayat ol,
çiçek ol,
Sevdalı bir turna ol,
Hayata sevdalanıp gel.
Tutsaklığın adı bir nasıl olsa,
Ha içerde
ha dışarıda
Ha kelepçeli
ha kelepçesiz,
Bu tutsaklık günlerinde gözlerimiz bulutlara emanet,
Bulutların arasında ak bir güvercin ol,
Kanatlarında şiirlerle gel.

Yaşamak içeride ya da dışarıda,
Sen bilenmiş yiğit ol,
Bilincinle
direncinle gel;
Yokluk otuz ikiden fazla dişiyle sırıtsa da karşımızda,
Ve kara günde desek adına;
İnsan gülü.


Hoş geldin.