seni neden sevdim ki keşke sensiz kalaydım
güzellik başa bela keşke çirkin olaydın
şıp diye geldin bana oysa nede kolaydın
yaptığın yeter artık yüreği tığ’lama yar



kefenin torbasını bir gün cana biçer’sem
kimseler fark etmeden yar koyup da göçersem
Ecel şerbeti sensiz doya doya içersem
sakın pişman olup da karalar bağlama yar


o verdiğin cefalar yedi bitirdi beni
Dert dolu ırmak içtim zehir zıkkım’dı geni
Hayat yokuşu buymuş vebal yalıyor teni
saçı başı yolup da arkamdan ağlama yar


kasıt mı kader mi ki düştüğüm bu kör çukur
derdin çekilmez ama olsun buna da şükür
Allah’tan geldiyse dert ağıt edersem tükür
İnim inim inleyip kalpleri dağlama yar


Rabbım verdi ki ömrü halis kalple varalım
ihlasta yaşayarak garip yetim saralım
günah sevap biliş de bir hisse çıkaralım
gözden yaşı döküp de su gibi çağlama yar


düştük bir düş seline Allah hayırlar vere
bu alem boştu zaten dönecektik o yere
kul hakkı yok giderim göğsümü gere gere
yalancıktan haktan bir hoşgörü sağlama yar


orada yer yok sana kadir kıymet bilmedin
derdime merhem olup gözyaşımı silmedin
bir gün yola gelip de kötülükten yılmadın
bari orada tek koy hep cefa çığ’lama yar




(21.05.2015) AZAP…