SOLUMDAN DARBE YEDİM

iki şehrin hikâyesi gibi,
illegal düşlerin gölgesinde
illegal imparatorluklar kurar
illegal sevgiler yaşardık 70’li yıllarda

kardeş kavgalarıyla
mutluluğa dair umutlar alır
ucuz düşler satardık kaybolmuş yarınlara

ve biz
kâr ettik sanırdık kıt kanaat aklımızla
eksi bakiyelerle kapatırken hasletlerimizi
amelimiz hep özlem diye işlenirdi gönül defterlerimize
ve ayrılık

ne zaman vuslata köprüler kursak
sarsılırdı dipten gelen depremlerle
faşizmin yıkılırdı kalesi
komünizm yerle bir
kimimiz sağında savaşırken aşkın
sen hep solumdaydın benim

bazen firari olur
ortalık sakinleşir de
sana gelmeyi düşlersem bir gün
geçtiğim köprüler yıkılırdı birer birer

meğer pamuk ipliğiyle bağlıymış hayata
tek şehrin iki yakasını birleştiren köprüler gibi çürük
ve iğrenççe
ve despotça
hep solumdan darbe yerdim ben

Efkan ÖTGÜN