Değerli şair dostlarım diyeceksiniz ki, bunca kelime bolluğunda niçin hiç duyulmadık hatta hiç kullanılmayan kelimeleri ayak seçerek böyle bir şiir yazmayı denediniz.. Öncelikle şunu hemen belirtmek isterim ki, şiir de kullanılan ayakların aynılığı, sıradanlığı, kopyacılığı şiiri adeta öldürüyor; şiir okuma zevkini, heyecanını yok ediyor.. Sonra hep aynı kelime girdabında bocalamak zengin Türkçe’mizin mana çemberini her geçen gün biraz daha daraltarak dilimizi kısırlaştırıyor. Bir şair olarak hem Türk edebiyatı adına ve hem de zengin Türkçe’miz adına böyle açılımların bir görev olduğunu düşünüyorum. Daha önceki birçok şiirimde kullandığım değişik kelimelerin bu sitedeki ve diğer sitelerdeki şair arkadaşlarım tarafından şiirlerinde kullanılması da yaptığım çalışmaların doğruluğunu kanıtlamaktadır. Türk dili çok zengin bir dil; dağ, bağ, çağ gibi usanç veren kelimelerle yazılan şiirler artık hece şiirini haddinden fazla yoruyor, rencide ediyor. Yöresel kelimeleri, Türk dili içinde kökeni Farsça, Arapça, Latince ve diğer dillerden kazandırılmış, dilimize yerleşerek kabul görmüş kelimeleri şiirlerimizde, edebiyatımızda kullanarak güzel Türkçe’mizİ daha da zenginleştirmek için bu görevi yüksünmeden cesurca ifa etmeliyiz. T.D.K. 1980 öncesinde dilimize birçok güzel kelimeler kazandırdı. O yıllarda yadırganan “olanak” “olasılık” gibi benzeri kelimeler artık dilimizin birer parçası oldular. Bu şiirimde de bu zor ayakları bu nedenle kullandım; umarım sizlerde beğenirsiniz, şiirlerinizde yer vererek Türk Diline katkı da bulunursunuz.