2
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1394
Okunma
Çok zor sonsuzluğa teslimiyet
nasıl anlatır bilemiyorum
adın neydi
ya gözlerin onlar ne renkti
peki sen gerçekmiydin
hangi yüreğe baksam sen kanıyor avuçlarıma
sonsuza dek susmalara mahkumiyet çok zor
ağır sıtma nöbetleri gibisin gecelerime
titrerken iliklerim boşalır dizlerimden
yerdeyim işte öylece sesiz
ve çaresiz
şimdi kapının eşiğinden sen koksan
renklerin camıma vursa
dinse bu yürek sızım
unutsam senle kendimi
bazen dalıyorum seyrine
şehir gibisin küçüğüm
tarifsizsin bende
olmasanda yanımda yaşadın sen bende....
Cevap Yaz
