Sıkıştırıyor yüreğimi motor sesleri gazlarıyla
Anlıyorum da neye yarar
Beri gelen mi var
Kısa kesik düşüncelerim bende hâkim ha bire
Ne bir sonuca varıyor elimdeki parayla
Ne bir sonucun çıkarımını yapıyor tüm çabamla
Kurusa göz pınarlarım görmesen onları
Rezil rezalet ve utanmazlıklar
Hâkim yiyeceklerimize
Zehir satarlarken bizlere
Üstelik gurur duymamızı sağlıyorlar
Nasıl ne biçim beceriyorlarsa
Topumuz tüfeğimizde onlardan yana
Ya nasıl anlayamadım
Ne zaman ekmek yedim
Topum tüfeğim kafamda
Ne zaman hürriyet dedim
Demirden ağır zincirler kollarımda
Ne zaman ben adamım dedim
Coplar ensemde
Elektrik bedenimde
Ve ne zaman yorgun düştüm
Emeğimin meyvesi çocuğum
Büyütülmüş hâkim savcı edilmiş
Kalem elinde bana ceza yağdırmada
Gel yanaş yanıma
Gör hallerimi
Yorgun düşmüş bedenim sana örnek olsun
Sen bari yalnız kalıp ezilme öğren paylaş
Rahat olmazsa yaşamın
Onurlu olmayı öğren ve paylaş

Sessizliğin tadını tattım uzun uzun
Açlık hissim gitmiş
Susuzluğum had safhada
Yanım yörem iniltiler kokuyor
Kan kokuyor
Çürümüş et kokuyor
Yıkanmak sabun kullanmak hiç hiç
Ve asık suratlı polisler açtıklarında kapıyı
Daha bir beter olurdu vücudumun kimyası
İşkence devleri ellerine
Ayaklarına
Suratlarına
Elbiselerine
Döve döve
Söve söve
Ölüme yakın bıraktıkları bizlerin kanlarıyla
Hiç utanmadan
Hiç sıkılmadan
Gencecik taze bebeleriyle oturuyorlardı sofraya
Ve evin kadını
Her ne kadar da biliyor idiyse de kocasının yaptıklarını
Gaddar kocasının
İşkenceci kocasının
Bilir her an kendisini de döveceğini
Ondan sessizliğe boğardı söyleyeceklerini