SELVİ GÖLGELERİ

Bir bankın üzerinde ben İstanbul’u dinliyorum İstanbul’da beni
Ruhum bu şehrin anlamsız çığlıklarında çeker sessizlik özlemi
Dinlendirir ruh ve bedenimi camii bahçesinin selvi gölgeleri

İstanbulun en güzel ağaçlarındandır Selvi
Mezarlıklarının güzelliği işte buradan belli
Dinlendirir ruh ve bedenimi selvi gölgeleri

Bazen Karacaahmet bazen Eyüpsultan Kabristanı
Gezererim dilimde dua sessizce tüm kabristanı
Dinlendirir ruh ve bedenimi kabristanın selvi gölgeleri

Eyüp Sultan Kabristanı buluşturur beni tarihin sessiz tanıklarıyla
Kabirlerin başındaki mezar taşları hepsi ayrı bir sanat eseri
Dinlendirir ruh ve bedenimi mezar taşlarının selvi gölgeleri

Hep başları dik ve mağrurdur kabristanın selvi ağaçları
Günün her saatinde dallarına konar en güzel şakıyan kuşlar
Dinlendirir ruh ve bedenimi kuş sesleriyle selvi gölgeleri

Hep gençtir sanki otuz üç yaşında Karacaahmetin selvi ağaçları
Gölgesinde yatanlar dirilecektir bir bir haşrin sabahı
Haşrin sabahına kadar dinlendirir ruh ve bedenimi selvi gölgeleri

Aşiyandan seyreyledim İstanbul boğazını selvi gölgesinden
Bir başka güzel İstanbul buradan martı ve vapur seslerinden
Dinledim işte ruhumu İstanbulun selvi gölgelerinden
Osman Dindar /İstanbul 13/09/2011