1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
728
Okunma
Nefessiz kalmış gözlerin
Anladım ki
Solmuş tüm çiçeklerin
Yorgun düşmüş duyguların
Yitirmişsin
İnancın kaybolmuş
Küçülmüş göz bebeklerin
Işığa hasret
Kör kuyular karamsarlıklar
Her şeyden ve her yerden
Yorulmuş tiksinmişsin
Türlü entirikalar arkadan vuran dostlar
Ne güven nede sığınacak bir çatı
Kalmamış hiç bir şeyin
Ve Yardım dilemeyeceksin biliyorum
Ama yardım edeceğim Güneş tekrar doğacak..
Sözlerimde bulacaksın kaybettiklerini
Belki kendini belki beni belki yenisini..
Cihat Samet ŞANLI
5.0
100% (1)