Gün yerine, her sabah doğsun içimde!…



İlgi çekici bulduğum yönlerini,
Fazla derinleştirmeden, deyim,
Kara kaş, kara göz konmuş yüze,
Gamzeler Allah vergisi nideyim….

Yer yüzünde milyonlardan farklı,
Yanak balı kendine bal bana zehir,
Gönülü fetheder, kuvvetle baş eğdim,
Susuzluğuma, çağlayan iki nehir…

Son damlamı emen, sülük gibi,
Yapıştı om zuma, yiteceğim ben,
İleri-geri manevra yapar durur,
Çileden çıkarır, biteceğim ben….

Onlar hakkında ne derlerse desinler,
Anlatılanlar, önemli yorum katamaz,
Aşkını bir ben yaşadım, bir ben bilirim,
Tersime döndürdü etkisi, düze katamaz…

Keder zincirlerinden halkalarım var,
İki kişilik aşkta, tek parça kalanım,
Alıp başını gitti, sevdanın fireni yok,
Bana inanın, inanmayın yok yalanım…

Tersine tersine akmak, bana düştü,
Hep karanlığa açılır bahçem kapısı,
Issızlığın ortasında, garip haldeyim,
Endişe üzerine kurulu aşkın yapısı…

Dedim ki: “Bari gölgeleriyle doldur”
Büyülü dünyama girsin bir biçimde,
Gamzeler nere deler, hiç gale etmem,
Gün yerine, her sabah doğsun içimde…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
13.05.2015



(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)