Merhaba
Benim adım gece!
Güneşi soldurur alırım koynuma
Boyarım kainatı karaya
Yıldızları serperim gökyüzüne
Yakamozlar koyarım uçsuz bucaksız deryalara…

Benim adım gece
Gökyüzünün yedi rengini elinden alır
Boyarım karaya…
En büyük sevdaları aşkları saklarım içimde
Derin derin acılar
Dinmek bilmeyen sancılar
Gözlerin damla damla akıttığı yaşlar var bende
Benim adım gece
Her gece koynuma gömerim güneşi…

Benim adım gece
Gelemesem de gündüzlerimin rengine
Asırlardır süren sevdam
Yüzyıllarca yine sürecek
Sahi aşk yana yana sevmek değil miydi?
Yanında olmayanı sırtlayıp taşımak değil miydi yüreğe?
Karışmadan birbirine, dokunmadan sevebilmek değil miydi?

Benim adım gece
Ne çıkar?
Yan yana göz göze gelmesek!
Sahi gözlerde birbirine hasret değil mi?
Kaç yazar?
Eller gibi ömrümüzce bizde hasret çeksek
Aynı bedende tek yürek olamasak…

Varsın gece karanlıklarıyla savursun kainatı
Gündüzün bağrından kopup
Bin bir renkle aydınlatsın sevdalı yürekleri
Bir kara sevdadır gece sonsuzluğa yürümek
Haydi, ver elini sonsuzluğa gidelim seninle…

Benim adım gece!
Gün ışığına hasret sansalar da beni
Bağrımda saklarım gündüzleri
Gündüzün bağrından çıkar kapatırım tüm ışıkları
Devirler açtık, devirler kapattık
Çağlarca yaşadık
Ne birbirimize karıştık
Ne de sıramızı karıştırdık…

Kapatırım güneşi karanlıklarımla
Geceyim! Benim adım gece!
Gündüze kör kütük aşık gece!
Zannederler ki gece gündüze yetişemez
Gündüz geceye hep geç kalır…

Benim adım gece!
Alırım güneşi kapkara yanık bağrıma her sabah
Dağların ardından göz kırparım yeryüzüne…
Karanlıklardan taşıp göz pınarlarına yaş olur dolarım
Ama yere düşmeyen iki damlaydı sana olan sevdam
Haykırmak isteyip
Haykıramadığım iki kelimeydi büyük aşkım…

Benim adım gece!
Konuşup konuşup da sustuğumuz yerdeydi kaderimiz
Arkanı dönüp giderken şafağa
Gitme kal diye bağıran yüreğimin
Dudaklarıma söz geçirip susturmasıydı çaresizliğimiz
Seninle sustuğumuz yerde başladı büyük aşkımız
Çünkü;
Benim adım gece…

/Aşk gecenin en karanlık yerinde başlar. Gecenin en sessiz anında sigaramın dumanından yüreğime sarkar/

Mustafa KARAAHMETOĞLU
03.05.2015