Ellerin kahve kokar fincan haza kıskanır.
Acı mırra tadına demirler hüzünlerim.
Telvelenir hayalin görenler Belkıs sanır.
Kırk yıla mihenk olur hasret tüten günlerim.

Yemen dilberi diye adı tarihe geçmiş.
Köpüğünde bin peri oynaşmış neşe ile.
Kimi dem melikeler bazen hünkârlar içmiş.
Damakta iz bırakmış gönülde gelmiş dile.

Sükut közde tutuşur cezve tercüman olur.
Şarkılara güftedir bin bir gece yıldızı.
Belkıs’ın iklimine erenler nazı solur.
Kahvenin acısına nispettir dilde sızı.

Ellerin zarafeti işler fincan tenine.
Bir kahve içimliği tebessümün bedelsiz.
Mırra mı ortak olur sinedeki enine.
Kalır aşk atlasında bakışın yıllarca iz.

Kahve rengi saatler güne işlenen nakış.
Albeni sağanağı elinde kahve senin.
Sen kahve yudumlarken bahar olur kara kış.
İçini doldurursun aşk mahreçli desenin.

Sen kahveye melike ben kapında bendeyim.
Köpüğün rüyasına girer eşsiz gülüşün.
Kahve saati değil cümle vakit sendeyim.
Süsü senin hayalin kahve kokulu düşün.
Ankara,12.05.2015 İbrahim KİLİK