5
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
937
Okunma
" hangi bakışların kitabıydı acaba diline vuran o sahipsiz sözler "
gün devirir kendini
bulaşır siyah zehir parmaklarımdan göğsüme doğru
ve duvarlarıma çarpan karanlıkla sökülür
sessizliğin dikişi
biraz daha alışmak gerekiyormuş
adını zikrettiğimiz sevdanın yoluna
biraz daha giyinmek
biraz daha soyunmak
biraz daha işte
içimin boşalan odalarında uyanıyor gözlerim
hep bir kaçışın kirli parmak izleri dokunur vatkalarıma
altından çektiğim gecenin kaçı gerçek bilmiyorum
tek bir utanç yetiyor pişmanlığıma
bildiğim bir nefes var bedenimde
o da rabbimden emanet benim gibi herkese
zora kalınca da kusuyor insan
iltihapli sözlerini her yere
pişmanlığım ıssız bir kaldırım oluryor öfkemin ayaklarına
ve canı çekiliyor hayatın
zaman yanlış işleyen bir saatin son dakikasında durur !
12/05/2015
09;09
eMİNeYZAMAN
5.0
100% (12)