…
Merhaba gönlümün kaçkını…
Merhaba; günümün aydını!
Nasıl bir vedaydı ki bu;
Aklım fikrim gönlüm yerle bir oldu…
Şimdi seni en çok sevdiğim yerde;
Telafisi olmayan enkazlar var;
Yıkılan seni seviyorumlar,
Hasar almış duygular;
Hafıza kaybına uğramış kalpler var!
Gidiyordun sanki;
Bakışların kaçtı zamanla benden!
Ve bir sabah sensiz bir güne;
‘’Merhaba’’ demeye mahkum bırakıldım;
Merhaba dedim içimde ince bir sızı;
Bir yanım eksik sanki;
Böyle iyileştiğim yerden tekrar kanıyor gibiydim!
Yıldızlara doğru koşmaya başladım sonra;
Ne akla ihtiyacım kaldı;
Ne de sevgiye;
Düşünmeden de olurmuş yeni farkettim;
Evreni terketti benim sevgilerim;
Bu yüzden ki gözlerin bana bir şey ifade etmiyor;
Sen güzel olsan da; ben dilinden anlamıyorum;
Seni seviyorumlar sıradanlaşmış geliyor!
Her şey çokça anlamsız!
Yağmurdan cümleler kuruyorum;
Ütopyama çekildim;
Aklım fikrim; SEN!
Ölümbaz şiirler karalıyorum,
Kumdan kaleler, beyaz atlı prensler falan!
Çıkmaz sokaklara giriyorum;
Nerede bulduysam bu siyahı oraya yazıyorum yalnızlığımı?
Benim adım AŞK;
Soyadım YALNIZLIK;
Gülerken ağlıyordu sanki menekşeler;
Ne de çok severdin menekşeleri!
Düşlerimin kadını;
Hayali sevdam;
Aklımın çıldırdığı kadın!
Tanı ellerimi;
Gözlerimi okşa bugün..
Sev beni mesela;
Öyle böyle değil;
Kuşlar gibi,
İlkbahar gibi sev işte!
Hoşça kal gönlümün kaçkını…
Hoşça kal; gün batımım;
Aklım fikrim; SEN;
Benim adım; AŞK!
Soyadım; YALNIZLIK…



Aşkın Şairi