Bazen bebek olmak istiyorum.
Haykırmak istiyorum !
Anlamasınlar hiç bir zaman ne dediğimi,
Haykırayım engin dağlar inlesin.
Ancak kimse anlamasın anne !

Sonra bir ışık, bir nur görmek istiyorum,
Aynı senin o gülümsemendeki olan ışık gibi,
Merhamet ışığı anne !
Yürümeyi bilmeyeyim , kalktığım yerde düşeyim ,
Anlatamayayım, anlamasınlar beni anne !

Sonra sen gel , aç naçiz kollarını,
Bu sersemlemiş çocuğa.
Sadece bana bak affet ve gülümse bana .
O affedici pamuk ellerini sür yüzüme anne !
Affet beni deryaları dize getiren güzel insan !

Suskun görünsemde fırtınalı ve mağdurum anne !
Bir mızrak gibi ,
Aynada hep dik durdum !
Ben sana hiç laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama göğsümü çok hırpaladım , kalbimi çok yordum.
Ben hayatım boyunca , en çok kendimi sordum !

Benim hiç hayalim olmadı anne !
Ne seni rahat ettirdim,ne de kendim rahat ettim .
Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat!
Sahipsizim anne ...
Ne omzumda bir dost eli,
Ne de saçımda bir şefkat var anne !

SENİ SEVİYORUM!
Samet ŞAFAK’tan biricik annesi Dilek ŞAFAK’ a