2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
956
Okunma
Yalnız ve sevdiğinden ayrı kalmayı kaleme almaya çalıştım.
Sessizce gidişin bitirdi beni,
Dur gitme demeye dilim varmadı.
Sensiz kaldığım o zamandan beri,
Hiçbir kimse hal-hatırım sormadı.
Gidişinle gözyaşlarım çağladı,
Garip gönlüm karaları bağladı,
Sensiz kalmak yüreğimi dağladı,
Gözyaşlarım hiçbir zaman durmadı.
Gün geçtikçe azdı, gönül yarası,
Vücudumu sardı, aşkın beresi,
Rengim oldu tam bir kömür karası,
Sensiz kimse bu yaramı sarmadı.
Dertli gitti danışmaya hocaya,
Dedi ki gündüzüm döndü geceye,
Söz kalmadı, alfabeye-heceye,
Bu halimi hiç iyiye yormadı.
KONYA-30 Nisan 1990
Cafer AKSAY
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz