0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1082
Okunma
Mevsimin dönencesinde
gamdan vurdu yine
paslı ve o dost görünümlü ibre,
Ekim sonu
hazan ortasında.
Bak ben yine
"belirsiz"liğin
ve karabasanların
bağ arasındayım,
bir başıma yalnız.
Ahhh
ah!
Nasılda üşüyor tiyenğim!
Sonbahar güneşiyle
usul usul soluyor renğim!
Görmezmisin ey yar,
görmezmisin?
Sıtmayı sen verdin kanıma,
kinin’im sensin.
Gel;
gel ki şifam sen’lensin
yoksul dünyam sen’le zenğinlesin.
Ben,
hep hasret biçtim
nadasa bırakılan aşk’tan.
Soylu sabır,
"elbet gelecek bahar"sa,
ve en delikanlı mevsimse kış
ve biteviye vuruyorsa
zemherini ayazını yüzüme yüzüme,
yine de bileyim......,
bileyim ne olursun;
vuslat’mı var bu aşkın,
bu hasadın sonunda?
Yoksa;
Şarabı içilip
posası atılan benmiyim?
Bu acı "bağbozumu"nda....
27:10:2014/08:05:2015
5.0
100% (1)
