Gönül bizden geldi geçti,
Kanatlandı göğe uçtu,
Yandı yürek baş tutuştu,
Kuş eyledik özü gönül.

Yunus gibi yön bulmadık,
Kerem gibi şan olmadık,
Veysel gibi ün salmadık,
Baş eyledik sazı gönül.

Gonca dalı gül vermedi,
Bülbül tatlı dil vermedi,
Abdal gönül el vermedi,
Şaş eyledik gözü gönül.

Bu sonbahar bu son yazım,
Ne doluyum nede azım,
Sus be gönül neme lazım,
Kış eyledik yazı gönül.

Bir kararda duramadık,
Bir menzile varamadık,
Bir ceylanı vuramadık,
Koş eyledik tazı gönül.

Cilve ile nazdan bıktık.
Boz bulanıp duru aktık.
Kaç gönüle girdik çıktık.
Tuş eyledik nazı gönül.

Acıları çeke çeke,
Boynumuzu büke büke,
Gözyaşları döke döke,
Yaş eyledik yüzü gönül.

Dere tepe az mı gezdik,
Enginlerde terse yüzdük,
Türkü dedik şiir yazdık,
Hoş eyledik sözü gönül.

Göz etmedik uğursuza,
Söz etmedik kem arsıza,
Gam etmedik hayırsıza,
Boş eyledik yozu gönül.

Az yazardık çok okurduk,
Yüze karşı yüze durduk,
Her sevgiye sofra kurduk,
Aş eyledik tuzu gönül.

Kadem vurduk her sevgiye,
Bilemedik acep niye,
Sukut sabır diye diye,
Taş eyledik tozu gönül.

Be hey gönül yaşlanmadın,
Eskimedin paslanmadın,
Ben bittim sen uslanmadın,
Coş eyledik kozu gönül.

Deli gönül hep aşk arar,
Bulsa gayrı neye yarar,
Bin nasihat etmedi kâr,
Çüş eyledik cazı gönül.