Üzülme!..


Hayatın akışı içerisinde bizler,
Nedense hep kendimizi üzeriz,
Olaylara öyle bir kaptırırız ki,
Biz aslında, daima bizsiz gezeriz…

Yaptığımız her işi bir bir unutup,
Yapmadım ki, ikilemine düşeriz,
Ruhun kendine has ihtiyacından,
Hiç haberimiz olmaz, ihmal ederiz…

Yapayalnız hissettiğimiz zaman,
Çaresizlik deryasında yüzeriz,
Özde ruhumuzu güçlü kılmayıp,
Problemlerimizle, onu üzeriz…

Püfür püfür rüzgara eşlik etki,
Hayatın anlamını anlamalısın,
Dosta, düşmana çelme takmayıp,
Konup göçen avare olmamalısın…

Hüzünler, düşmanı sevindirip,
Dostunu üzer, hasedi dillendirir,
Aşırı kazanma ihtirasın varsa,
Bırak hemen, adamı dellendirir…

Azla yetin, hiç olmamasından iyi,
Çevrene ihsanda bulun, süzülme,
Yaşadığın günün sınırları belirli,
Ne maziye takıl, ne geleceğe, üzülme…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
06.05.2015


(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)