1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
746
Okunma
Bir umutsuzluk deryasında yüzüyoruz sevgili
Ne martılar acıyor halimize ne de şu küçük balık
Yüreğimizden prangalıyız biz aşka
Sevdamız anlaşılabilir değil ki anlamalarını bekleyelim
Bu aşk hem ahretlik hem de yalan dünyalık…
Kıskanmaya bile hakkım yokken güzel gözlerini
Uzaktan sever gibiyim seni
Halbuki yüreğim sesinin dinginliğinde
Sanki bir bahar serinliğiyle huzur buluyor
Ben rüyalarımda tekrar tekrar öpüyorum o gözleri…
Bazı geceler içim acıyor hasretinin yarasıyla
Gündüzleri bir şey yokken
Nedir bu gecelerle alıp veremediğin hiç anlamadım
Anlamadım yâr neden bu kaçışların
Susuz kalmış kalbime vaha olmak varken sen niye Kerbelasın…
beyazmelek
5.0
100% (2)
