ama ışık sönebilir
ama mil çekilebilir güneşin gözüne
ama el yordamıyla büyütülebilir umut

kekre ateşle dövülebilir yeniden
yeniden kuşanılabilir inan gibi
eklenebilir mesela bi karga bi tilki
evrilir hayat masala
hasılı
bi kerevit bi kaç elma
sevinçler çılgın
ağlamalar mahzun kimyada

gökte öbek öbek pamuk
yerde eyüp sultan
çoğu kadın elhanıyla
şu kısacık hayatlara kaldıramayacağı yük
yükleme ey allah

lirik dua

serzeniş değil haşa
yeri göğü sarsan bu nara

bütün kelimeleri sınadım
bütün heykelleri elledim bir bir
ve resimleri
karanlıkta bile gördüm kör olayım
ışıyınca kıstım öflez fenercene gözlerimi
dokunaklı ağladım

asıl mesele sadece dürebilmekmiş meğer maharetle
toplanan çamaşırı
taşırmamak sütü
kapının üstünde toz
eşiğinde çöp bırakmamak
yengeç gibi kabuk kabuk kundaklanmak hayata

artık rahatça ölebilirim
hohlayıp yazdığım camlara

küçük kızlara ve oyunlara
unutulmuş bi dilden üzülüyorum
kakül gibi düşüyorum alınlarına
ablaların çantalarına
annelerin avuçlarına
tıpkı kuşlar gibi uğunuyorum
uçup çarpıyorum mavi duvara