Sevda derler adına
Beklemedik bir anda
Cümle alem
Derin uykuya dalanda
Bir de bakarsın
Ansızın çıkar karşına
Şaşar kalırsın
Bin bir kahin olsan da



Sevda bu ya
Nerede ne yapacağını
Ne zaman
Hangi kapıyı çalacağını
Bilemezsin asla
Bakarsın gecenin
En zifiri karanlığında
Dikilmiş duruyor başında



Sevdadır sevgili
Girdi mi kapıdan içeri
Kovsan da
Çıkaramazsın geri
Sanki
Nakış işler gibi
Öyle ustaca
Tepeden tırnağa
İşgal eder bedenleri



Sevda denileni
Asla hafife alma
Bin bir tövbeli olsan da
Bozdurur insana
En kutsal yeminleri
Bilirim sevgili
Gün gelir
Tuz buz eder ezberleri



Araya telörğüler çekişse
Sabahtan akşama
Kulelerle gözlense de
Hepsi nafile
Hepsi boşu boşuna
Sevdadır
Yasak tanımaz
Asidir asla tutsak olmaz



Sevda denince
Fırat’la Dicle misali
Öyle coşkun
Öyle asice akmalı
Yasaktan yana ne varsa
Önüne katmalı
Ve sevda dendi mi
Güneş gibi
Karanlıkları aydınlatmalı

Muzaffer KALABA