Söyle yar
Hasretlik dediğin
Böyle amansız
Böyle dermansız mı sızlar
Sanki ardı ardına
Sol yanıma
Hançerler sapladılar
Ondan bu yana
Acısına isyan ettiğim
Bir yara var
Yüreğimin tam da ortasında...



Öylesine bir yara ki
Boynumu büken
Gençliğimi
Zindanlarda çürüten
Ve gün geçtikçe
Daha da isyankar eden
Derin bir yara
Öyle bir yara ki
Amansızca sızlıyor
Kanadıkça
Kanıyor hemde kapkara...

*

Söyle yar
Nasıl hasretlik öyle
Sen bende
Ben sende yasak
Zordur elbette
Zordur ayrı diyarlarda
Hasretle yaşamak
Nedense
Böyle kimiz de
Kaldık el kapılarında
Kaldık prangalı tutsak...



Nasıl bir yaradır
Öyle durmadan kanar
Nasıl bir sevdadır
Umuda yelken açmış
Derman derman diye
Hekimini arar
Kimse çekmedi
Kimse bedel ödemedi
Çekip ödediğimiz kadar
Elbette yar gün gelir
Devran döner biter acılar...

Muzaffer KALABA