3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
810
Okunma
Ben köylü çocuğuyum ellerim nasır
Yorgan yündür hala döşeğim hasır
Halimi arz etmem zordur velasır
Ojeli parmaklardan tutmayı bilmem
Gölgesinde yetiştim ağa nın beyin
bir Kuru çökelikle gelişmez beyin
Kaderim kara yazar ölene değin
Yüküm cever olsa satmayı bilmem
Bir türlü geçmiyor feleğe hersim
Ya dünya asi yada ben tersim
Adetten töreden almışım dersim
Ortalığı bir birinne katmayı bilmem
Kokusu sinmiş üstüme toprağın tozun
Geceler az geliyor günlerim uzun
Ben bıktım sesinde şu çil horozun
Gün otasına kadar yatmayı bilmem
ÇAĞDAŞİ oturmuş dertleri sayar
Sonradan görmelere tam oldum ayar
Esirge lafını bak eller duyar
Dururum arkasında yutmayı bilmem
5.0
100% (2)
Cevap Yaz