2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
828
Okunma
gece hüzün kıyılarında dolaşırım gel
vakit doldu
istemesende büyütüyor
bu kanlı toprak acıları
nereye gömsem fıskırıyor filiz filiz
her yol ayrımında yeni bir hasat
her sözde bin bir kabahat
gel vakit doldu
kızarmadan akşam güneşi
şu güzelim saclı yalnız bulutlar
düşmeden yerlere
acılarını alda gel
bu toprak karıs karıs parçalanıyor
nedendir kim bilir
gitmekte içinde taşır bir acı
gel vaktim kalmadı
sabır ögütüyor düşlerim
en ıssız gülüşlerini
bir bir kazıyıpta aklıma
beynimden kan damlaya damlaya
hangi yola giripte kaybolur
bu vijdansız hüzün
hangi durakta beni bititrirde son bulur
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
