çapsız
saltanat
yerle yeksan
seveceksen ütopik
ilk yazdan
emanet sığ bir gecede yürek
üşüyor
kanım tende
puslu kopkoyu
sırıtan bir korku helâktı
bıraktı
kopkoyu pişkin
pıhtılaştı kan


asra bir yaprak düştü
törpülenmiş düşler
muaf bir aşktan yoksun
yüreğimiz paslanmış
bir sevdanın küfünü
müebbette mahkûm
sökemez diniz yürekten
parmaklıklar arasında
yaşamanın
alânen
seyrederken güneşin doğuşunu


küskün boynu bükük
esrik
mavzer
göz gez arpacık oluk oluk
akmamalıydı yürekten kan
eprimiş bir aşkın
şeceresi kopuk kopuk
ne gitmek gitmede
nede kalmak
asra meydan okuyor
ayrılıkların kaçkın bakışı
acıyı taşırken
kan ödem olmuşken
öyle güzel
aydınlık
yok


yüz sürmüş geceye
yağmurun sesinde ahenk
bir davet bekler gibi yaz
bu gecikmiş ayaz bahardan
zaman yıkanmış arınmış
yırtıcı ilticacı
göz kamaştıran
şehrin ışıkları buyur ediyor
kalan son yağmurları
seretenin mutluluk hormonu
ne iyi gider nar ekşisiyle



gecenin duman is kokusu
sarmış kaplamış her yanı
kaybolup gitmiş kentin ışıkları
kör karanlıklarda
seyir defteri olmayan
bir gemi çalkantısında
götürüp gidiyor
habire ömürleri
siyahlar giyinmiş gece
saltanatı yok
sağır sultanın
sesi geliyor
kim kimi yedi
gün sevinenin
gece bahtiyar
sessizlik
bahtiyar
ağız dolusu küfürler
neye yarar


Nurten Ak Aygen​

24.04.2015