2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
859
Okunma
Ben bu şiirimde,"Metafor" (Benzeştirme) yaparak,yaratılmış olan her şeyin
Yaratana ait olduğunu,özellikle İnsan oğlu için verilen bütün dünya nimetleri-
nin,ona ait olduğunu,bir gün gelip bunların hepsinin,gerçek sahibine geri döne-
ceğini anlatmak ve vurgulamak istedim.
Bütün giydiklerin emanettir,
Sırtına elbise diye !
Yaratanın ışığından bir ışık,
Hepsi bir hediye !
Zenginlik,fazilet,güç
Seçkinlik ve seviye.
Şaşırma,şımarma,ne oldum,
Nasıl oldum diye !
Bunlar;
Göklerdeki,sonsuz Güneş’in ışığı.
Hepsi de sana,
O,üstünlük Güneş’inden hediye !
Armağanları,şaşırtmasın seni,
Nereden,nasıl geldiler diye ?
Bolluk ve ihtişam,
Pervasızlık getirmesin !
Müteşekkir ol iyiliğine,Sevgiliye.
Bir gün,O Güneş’in ışıkları,
Dönünce geriye !
Her şey,simsiyah kararır,
Döner her yer,geceye !
Bütün giydiklerin emanettir !
Bir gün,hepsi dönecek tekrar geriye !
O,göklerdeki Yaratan,
Üstünlük Güneş’ine.
Tuğal KÖSEMEN
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz