Kullar arasında bir gül kokusu gelir mekkeden
O Allah resulüdür bir nur yükselir kabeden
Onu sevmek bile ibadettir şayet seveceksin gönülden
Faydası olmaz ki onu anlamazsan boşa geçmiş olur hergünün ömürden

Mekke ufukları ağarırken;
Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed dünyayı şereflendirdi
O gün bir başka doğmuştu güneş o ne büyük bir rahmetti
Son peygamberiydi yüce Allahın gönderdiği son elçi
Onu yürekten sevmekte ibadetlerin en güzeliydi

Çok küçükken kaybetmişti babasını yetim kalmıştı mübarek
Mucizelerle büyümüştü oydu hak dini şereflendirecek
Gençliği ticaretle geçmişti amcasıyla beraber
Yedi çocuk babası olmuştu Hatice annemizle evlenerek

Birgün Oku emri geldi yaratıcının elçisi Cebrail Aleyhisselamla
Bir nur yükseldi nur dağından hira mağrasında
O zaman şereflendirildi mübarek son peygamberlikle
O en yücedir işte şüphesiz kullar arasında

İslam adına savaşlar yaptı uhut hendek bedir
O aslında kan akmasın istedi zalim olan kafirdir
Davet etti hak dine mevlana misali gel diye
Gelenler huzura erdi gelmeyenler rezildir

Son sözlerini söyledi veda hutbesinde
Şüphesiz hepsi doğrudur yalnız anlayabilene
Şahit ol dedi yüce yaradana şahit ol mevlam
Ne mutlu ki sana layık bir kul olabilene

Gelmişti ayrılık vakti sene altıyüz otuz iki
Resulüm o zaman altmış üç yaşında idi
Allaha kavuşmaktı artık istediği yapmıştı layıkıyla görevini
Buyur etti Azrail Aleyhisselamı yap dedi sen de görevini

Şefaatinden mahrum eyleme bizi gül kokulu resulullah
Sana fedadır canlar senin yolundan gelmeyenlerse helak
En büyük aşk sensin cennet sensin sensin inan son durak
Sancağının altında toplanmayı nasip eder inşallah yüce Allah

Şiir: Sedat Kesim