Söner gecenin son ışıkları;
Yeni doğan güneşin aydınlığına bırakarak kendini.
Sevinçten ziyade;
Hüzün çalıyor şu sıralar kapımı.
Kaçış yok;
Yaşamaya mücadele etmeye devam.
Hayal kurmayı özler oldum;
Bu karanlık günlerimde.
Feryat eder bu yüreğim.
Giden gelmez;
Gel diyecek ve katlanacak gücüm de yok.
Her şey boş bomboş.
Sabretmekten beklemekten başka çarem hiç yok.
Görmüyorsun değil mi?
Umursamıyorum;
Yaşadığım ve yaşayacağım her şeyi.
Sen yok öldürdün;
Hayallerimi
Sevinçlerimi;
Umutlarımı.
Artık fayda etmez;
Halimi görmen.
Sen duymadın;
Duymak istemedin feryadımı.
Silmek istemedin;
Akan gözyaşlarımı.
Söndürmek istemedin;
Yanan yüreğimi.
Sana ihtiyacım var iken;
Gelmedin.
Sen baş koyduğun yolu tercih ettin.
Gülmem lazım şu an haline;
Bilirsin beni;
Senin üzüntüne sevinecek;
Gülecek halimin olmadığını.
Sen git yine yoluna;
Merak etme beni.
Ben böyle daha iyiyim.
Unutma sakın;
Kalmaz yanına yaşattıkların.

AYKUT UYSAL