sancılarla dolu bir hayatım
var
hep bana mı isabet eder
mutsuzluklar
ellerimi tutsun dualar
ruhumu yıkasın
tükenmez kelimeler
ömürüm geçiyor
her gün başka gözlerle
uyanıyorum
birkaç sözüm olacak
yitirilmiş yıllarıma
öldürücü bir yara
olmamışları hatırlamak
yüreğimden kopmayan çığ
bir yaprak gibi düşüyor
takibe alıyorum hüzünlerimi
daha az seviyorum gülmeyi
giderek daha az seviyorum
unutur gibi
uykusuzluğun karanlığına düştüm
geceler uzuyor bana
nisan
yağmurlarına tutuldum
belki iyi gelecek
bilmediğim iyilikler beni sevecek
yeniden umutlandım
daha kaç acının imtihanı
isabet edecekse
hazırım
tüm acılarımı örtüyorum
bir daha dökmeyeceğim gözyaşımı
ölür gibi de geçmeyecek
günlerim
yıldızları daha parlak
ve daha büyük
gecelerin içinden geçeceğim
fallarda saklı ne varsa
inanmayı beklemeyeceğim
lüzumsuz vesveselerin
inatçı tuzaklarına düşmeyeceğim
zehir olsa da acılarımı seveceğim …


Mustafa kaya
15.04.2015/çengelköy