Ya semen,
Çiçekler arasında sendin ya semen,
Ya semen,
Ya semen,
Gönlümü süsleyen, çiçek sin ya semen,
Ya semen,
Aşkı konuşturan dildin ya semen,

Bu yüz, nasıl bir yüz ki, asla, başka bir yüz olamamış, düşlerimde gördüm desem hiç kalır, Cennet’imi yaşatan, melektin sen desem, az kalır, Acem dağı-Kaf Dağını içine alan masal sın desem, ne işim var dersin, sen benim en güzel, en çekici kadınımsın desem, belki kızarsın, benim yalnızlığımda tek yarenim oldun desem, diğer arkadaşların, yalnız kalır,
Kelimelere hece sin desem, cümleler kıskanır, yazılanlarıma ilhamsın desem, Şiirler kıskanır.....

İşte bildiğin gibi;

Eğer görebiliyorsan yıldızları, duyabiliyorsan rüzgarlara karışan aşkının sesini ve dokunabilirsen aşkımın sessiz çığlığına, sana kokun gibi demet demet ya semen sunan,
Senin;
Ferhat-Mecnun ve Kerem’inin aşkında,
Günül, gönüle, gel hele,
El ele buluşalım!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
14.04..2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)


"Şiir yazanın değil, ona ihtiyacı olanındır"