Gönülde bir bahar havası, pür neşe
Sanırsın düştü bir cemre.
Aşkı ruhumu yakıp kavuran sevdiğim,
Sefan da hoş, cefan da çekinme gir gönlüme.


Sen rüzgarlarda savur saçlarını.
Bahtım peşin sıra savrulsun.
Razıyım ey güzel derd-i aşkına,
Bu ömür yolunda feda olsun!


Ege’nin mavisi, güneşin sarısı
Gülüşünle diner bendeki aşk acısı.
Hayallerde değil,gerçekte yaşamak seni
Artık budur; ömrümün tek gayesi.


Seninle dünyam daha güzel,daha aydın.
Aşkı nereden bilecektim sen olmasaydın !
Varlığın neşe, varlığın umut yarına
Bir gün ansızın çıkıp gel,
Ayrılık yok artık de; sarıl boynuma.


Geçmişe dönmek ve tanımak seni en baştan…
Bunun için sanırım bir mucize gerekir.
Ama inan bana sevdiğim, mucize bazen
Yanı başındaki sevdiğinin elini tutabilmektir !

Birol GÜVEN