5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2268
Okunma
Beceriksiz bir ressamın –senin- eseriyim ben.
Önce bir çocuk çizdin ,çöpten
Yuvarlak bir yüz ,gülümseyen bir ağız ,
Birazcık kepçe kulaklar…
Ve elinde çiçekler ;beklerken.
Gözleri yeşil mi olsun ,mavi mi?
Derken unuttun…
Karanlıklarda beklettin beni ;
Elimde çiçekler.
Ve bir şey çizdin sol yanıma ,
Kocaman ,kırmızı.
Her bakanın gördüğü ;ama
Beklenenin heyecanını fark etmediği…
Sonra bir ev çizdin sanırım,
Kiremitleri boyanırken duydum .
Bu sefer de unuttun ;
Kapısının tokmağını çizmeyi.
Dokundum,arandım…
Elimde çiçekler.
Anladım ki yarım bıraktın eserini.
Dedim ya :
Beceriksiz bir ressamın -senin- eseriyim ben.
Şimdi somurtan yüzü ,solan çiçekleriyle.
Birol GÜVEN
5.0
100% (3)
Cevap Yaz