YAKMA NARINA

Dertli bülbül, gülün dalına konmuş.
Feryat-figan, ile düşmüş harına,
Gel gör sevdasından deliye dönmüş,
Yapma yârim, yakma beni narına.


Senden başkasını, gözüm görmüyor.
Kaderim peşimde yüzüm gülmüyor.
Şu aşık kalbime aman vermiyor.
Satma yârim, yakma beni narına..

Geceleri uyku, girmez gözüme.
Ölürmüydün, bir kez baksan yüzüme.
Aklım durdu, varamadım çözüme.
Etme yârim, yakma beni narına.

Akordu bozuk mu çaldığın sazın.
Duyulmaz mı sandın vurduğun dizin.
İzimden gelmez mi, bir ömür izin.
Katma yârim, yakma beni narına..

Öyle bakma n’ olur bana el gibi
Gözlerimde yaşlar akar sel gibi
Ben seni çok sevdim nazlı gül gibi
Bıkma yârim, yakma beni narına..

Günüm karabasan gecem tarumar
Gönlüm yalnız senden aşkını umar
İçimde hasretin bin bir ahu zar
Yıkma yârim, yakma beni narına..

Her insana gönül sırrı açılmaz.
Boş yere sedeften inci saçılmaz.
Candan geçilir de yardan geçilmez.
Geçme yârim, yakma beni narına..

Sürme çekme, kalem çalma kaşına.
Ah, senin kıyamam, ben göz yaşına.
Yaşanmaz diyordun, yalnız başına.
Takma yârim, yakma beni narına.

( ÇANKIRILI ŞAİR )
Selçuk CEYHAN