günü yaşamayı hak etmek
yudumlamaktan geçer seheri
güfte dizmek değil maksadı yıldızların
nokta nokta benek benek
her sarı düzlem
bir muamma demek



tuhaf adamların delice tezlerinden döl tutar
gerçek nefes almanın anlamı
roma meydanı’na kaç katır yükü odun yığdılar
bilir misin çıplak adem
aklını giyinmen için senin
üstünde mutlusun harlarda yanan kellenin



bak,iyice yukarıya bak
kaç metre beton dizsen varırsın gizemine alem’in
hırsların kendine kene
tek ağaç etmezken renksiz kanın
mors’a bir nokta olmaz bile beyni
senin gibi zavallının



ne parmaklar kaldırıldı kara kilise duvarlarından
bedenlerin bedel olma pahasına
boynuzunda değiliz diye öküzün
o mu doğru söylemedi
gerçeği mi söylüyor senin
borsalarda düşüp kalkan sözlerin



dediğim dedik diyebilmek için
yolunda üç ayaklının
bazen bedeli can’dır tarihe yazılmanın
kopyası bile olamzsın
kopernik’in arşimet’in sokrat’ın






bak daha yukarıya
samanyolu’na hatta ot yoluna














kasım